Het contract met Keytree is getekend! Heel fijn, want er wordt nu steeds meer duidelijk en definitief en ik kan mij weer – op een andere manier dan eerst – bezighouden met het boek.
Eerst de titel. Mijn laatste werktitel is nu ook de uiteindelijke titel geworden: Gepelde aarde. Ik laat het graag aan de lezer om deze titel te interpreteren. Er is ook een ondertitel. Zoals te lezen was in een eerder bericht op deze pagina, heb ik gestoeid met het genre van de verhalen. Om de juiste verwachtingen bij lezers te scheppen en om het juiste lezerspubliek te krijgen, heb ik toch besloten om als ondertitel te gaan voor ‘weird fiction’. Het leek me ook wel aardig, omdat bij mijn weten niet eerder een Nederlandse weirdfictionbundel is verschenen. Of het werkelijk gaat om weird fiction, mag van mij best ter discussie staan – als de lezer het liever horror of magisch realisme noemt, of iets anders, vind ik het ook prima.
De publicatiedatum is nog niet bekend, maar wel ongeveer. Als alles normaal verloopt, zal het boek eind mei verschijnen.
En dan de cover. Ik ben heel trots en blij dat auteur en illustrator/tekenaar Octavie Wolters bereid is om een illustratie voor de cover te leveren! Zie haar website voor haar laatste werk. Ze is de auteur van de in 2016 bij Ambo/Anthos verschenen prachtig verstillende roman Voorland.
Mijn uitgever is, zoals eerder al genoemd, Uitgeverij Keytree. De samenwerking is tot nu toe erg goed. Anders dan ik eerder dacht, doen ze wel degelijk ook aan pr. Mijn boek wordt uitgegeven als een zogenaamde ‘print on demand’-boek (POD)* en als e-book.
Ik merk nu dat sommige mensen nog wat huiverig zijn als het gaat om POD-boeken (tegenover gedrukte boeken). Dat heeft blijkbaar te maken met het feit dat de boeken er soms kwalitatief minder mooi uitzien. Daarbij is POD een methode die wordt gebruikt door schrijvers die in eigen beheer uitgeven en door kleine uitgeverijen (zoals Keytree). Dit zou dan ook de inhoudelijke kwaliteitsgarantie minder maken. Bekende POD-uitgeverijen als Boekscout en Free Musketeers zouden daarbij nog eens slechte contracten opstellen, wat de naam van POD ook geen goed gedaan heeft. Ik heb er echter het volste vertrouwen in mijn uitgever en ben tevreden met mijn keus op dit gebied. De uitgever geeft mij veel vrijheid, maar neemt me ook serieus, wat ik zeer waardeer.
Er zitten overigens veel voordelen aan POD (zoals bijvoorbeeld hier te lezen is). Ook het Centraal Boekhuis, waar ook mijn boek zal worden geregistreerd, propageert deze methode, bijvoorbeeld voor beginnende schrijvers. Het is onder meer niet nodig eerst een oplage in te schatten: de vraag bepaalt grotendeels hoeveel er wordt geprint – geen voer voor de ramsj en papierversnipperaar dus, mocht het allemaal minder goed lopen. Mijn boek zal met name te koop zijn via internet, bijvoorbeeld in de webshop van de uitgever. Het krijgt een ISBN-nummer, dus ook op andere plaatsen bestellen is mogelijk (zoals bij uw lokale boekverkoper en bol.com). En de kwaliteit is in veel gevallen, zeker tegenwoordig, nauwelijks minder dan die van een gedrukt boek.
Maar ja, ik hoop toch dat het vooral om de inhoud gaat bij mijn boek – daarvoor heb ik het immers geschreven: voor de lezer en voor mezelf.
*) Op de foto zie je boekenprinters. (Foto: Davidmorgans – Own work, CC BY-SA 4.0)