Zojuist heb ik een recensie geschreven over het indrukwekkende boek Slot van Octavie Wolters. Volg de link (en lees haar boek)!
Categorie: Overig
Gepelde aarde is nu een maand uit. Inmiddels is ook het e-book verschenen. Het voelt wat vreemd om nu de eerste reacties binnen te krijgen van lezers, terwijl ik zelf al een lange tijd niet meer inhoudelijk bezig ben met het boek. Ik had verwacht veel reacties in de trant van ‘goh, leuk hoor’ te krijgen, reacties uit beleefdheid dus die weinig zeggen over of de lezer het echt wel leuk vond en hoe zij/hij het boek werkelijk ervoer. Maar de praktijk is gelukkig anders.
Al zijn de reacties min of meer verschillend (de een houdt ook van wat vreemdere verhalen, de ander kan daar niet veel mee), ik merk wel bepaalde patronen op in de reacties. Deze reacties tonen aan dat de lezers met een deel van wat ik bewust in het boek heb gestopt ook bewust bezig zijn geweest tijdens het lezen. Daarbij is het niet het idee dat mijn boek een puzzel is die moet worden opgelost, maar dat de lezer over bepaalde ideeën gaat nadenken of bepaalde gedachten en sferen ‘ervaart’. Ik wil hier niet ingaan op waar dat dan precies allemaal over gaat, want ik wil graag dat de lezer dat zelf doet en iedereen op haar/zijn eigen manier daarover na kan denken of dit kan ‘ervaren’.
(Mijn excuses voor de aanhalingstekens, het is niet zweverig bedoeld, maar ik kan geen goed woord vinden voor wat ik bedoel. ‘Ervaring’ komt gewoon het dichtst in de buurt van wat ik bedoel; het synoniemenweb hierboven geeft in zijn geheel eigenlijk best aardig weer wat ik bedoel.)
Al hoopte ik erop dat lezers het boek als meer dan alleen ‘spannend’ zouden lezen – iets dat dus blijkbaar is gelukt – ben ik ook blij dat veruit de meeste lezers van wie ik tot nu toe een reactie heb gehad de schrijfstijl prettig vonden, de verhalen spannend en uitnodigend om te blijven doorlezen. Een enkeling vond de plottwists die in de meeste verhalen zitten overdone en verwarrend, maar eigenlijk vind ik ook dat niet eens zo erg.
Vanwege het hele coronagebeuren heb ik nog geen tijd en rust gehad om weer te gaan schrijven. Ik hoop dat ik mij binnenkort weer op het schrijven kan storten, want ik mis het erg.
Illustratie: synoniemen.net
Over precies drie weken komt Gepelde aarde uit. Om de spanning te verhogen haal ik elke week een fragment uit het boek en vertel er iets bij. Deze week sla ik het fragment echter over (volgende week wel weer!), maar geef ik een welgemeende tip: Elder Sign van Claytemple Media.
Elke schrijver heeft inspiratie nodig. Ik haal mijn inspiratie onder andere uit mij eigen leven, uit muziek (ook tijdens het schrijven), maar natuurlijk ook uit de romans en verhalen van andere schrijvers. Ik heb in 2014 een leesclub opgericht waarin we wereldklassiekers lezen en bespreken. Maar daarnaast heb ik een specifiekere literatuursmaak: weird fiction. Ik ben al heel lang liefhebber van H.P. Lovecraft en daarvoor las ik al alles van Edgar Alan Poe. Iets later las ik ook de moderne weird fiction (ook wel new weird genoemd) van Thomas Ligotti. Een boek van S.T. Joshi over weird ficiton maakte me nog enthousiaster en ik begon ook Arthur Machen te lezen en Lord Dunsany.
Mijn leesclub is leuk, maar ik wilde graag meer gestructureerd aan de slag met het lezen van en zeker ook óver weird fiction, en toen stuitte ik – ruim een jaar geleden – op een van de letterkundige podcasts van Claytemple Media: Elder Sign. Deze was toen nog maar net opgestart, dus ik kon het goed vanaf het begin volgen (ik doe graag alles van begin tot eind). Het was voor mij een goede uitkomst om meer gericht bezig te zijn met weird fiction en tegelijkertijd met mijn eigen schrijven.
Claytemple Media is eigenlijk een cluster van literaire podcasts met onder andere podcasts over Gene Wolfe, Neil Gaiman, Star Trek, speculatieve fictie, mediëvistiek en dus ook over weird fiction: Elder Sign. De gastheren zijn G.L. McDorman, schrijver en verbonden als mediëvist aan Princeton University, en Brandon Budda, schrijver, filosoof en Anglicist, die beide hun kennis en kunde inzetten voor een zeer grondige bespreking van steeds één weird verhaal van bekende schrijvers (meestal uit de hoek van weird, horror of SF). Zo’n aflevering duurt ongeveer een uur, waarbij aspecten als verhaalstructuur, de bedoeling van de schrijver, filosofie, historische context en de verhouding met andere schrijvers en teksten aan bod komen. Sommige verhalen vergen twee afleveringen en soms is er een thematische aflevering, bijvoorbeeld over weird in strips of de rol van psychiatrie in weird fiction.
Waarom ik Elder Sign zo fantastisch vind en zo belangrijk voor mij als schrijver:
- Vóór elke aflevering lees ik het betreffend verhaal (de oudere verhalen staan meestal gratis op internet omdat hun rechten zijn verlopen, andere verhalen zijn vaak goedkoop tweedehands te vinden). Ik lees zo ook al die schrijvers binnen en rond het genre weird fiction die ik al zo graag eens wilde lezen. Enkele behandelde schrijvers, zoals Stephen King en Ray Bradbury, zijn overigens geen ‘weird schrijvers’, maar maken er soms uitstapjes naar. Het lezen leert mij al die schrijvers te kennen en inspireert me voor mijn eigen werk.
- De aflevering zelf luister ik daarna aandachtig alsof het een hoorcollege is (dat is het eigenlijk ook, al worden er ook veel vragen opgeworpen voor verdere discussie). Daarbij maak ik aantekeningen, vooral als het gaat om goede of slechte punten betreffende het schrijfproces, de stijl of structuur. Het is al met al erg leerzaam voor mij op het gebied van letterkunde, filosofie (het nadenken over de betekenis van ‘weird’) en – niet onbelangrijk – het schrijven zelf.
- Na het beluisteren lees ik op het bijbehorende forum op internet de bijdragen van andere luisteraars of voeg zelf een bijdrage toe, waarna wij (de forumleden en de twee gastheren) vaak enige tijd met elkaar verder in discussie gaan over het verhaal en wat daarbij ter sprake kwam. Dit interactieve aspect maakt het helemaal af – samen komen we vaak tot verrassende conclusies en soms zelfs tot (kleine) letterkundige ontdekkingen!
Mensen die houden van weird, van genrefictie (horror, SF, detective…) en de emancipatie daarvan, van letterkunde in het algemeen of van de wat duisterdere kanten van filosofie en geschiedenis, raad ik allemaal aan deze podcast eens te proberen.
Links:
Elder Sign podcast (ook op Spotify te vinden)